Halloooo iedereen,

Ik kreeg het verzoek om wat meer over mijn stage te vertellen. Dat zal je ook zeker gaan lezen in deze blog. Alleen wil ik toch eerst even iets vertellen over vorige week toen Jip nog hier in Cairns was.

Ik heb een auto geleend van een Franse knakker in het hostel, zodat we een Roadtrip konden doen. We zijn s’ochtends vroeg vertrokken naar Hartley’s Crocodile Farm. Ongeveer 50 km ten noorden van Cairns. Het was de verjaardag van Michael en we kregen korting aangezien hij jarig was.
We zijn in een boot door de rivier langs allerlei krokodillen gevaren. De krokodillen hadden nog niet gegeten dus er zaten een hoop om de boot heen. Aangezien we zo vroeg waren, was er nog niemand in het park en konden we al snel alles zien. We hebben cossowarys eten gegeven, dit zijn grote vogels net als struisvogels die afstammen van de dinosauriërs.

Hun paring/lokgeluid klinkt heel raar. Dit moet je maar opzoeken op YouTube, het is namelijk niet wat je verwacht. Uiteraard hebben we aan het einde krokodillen vlees gegeten, erg lekker en ja het smaakt naar kip.

Toen zijn we naar Port Douglas gegaan en onderweg veel mooie stranden en uitkijk punten gezien. In Port Douglas hebben we een groot stokbrood gekocht met kaas, ham en sla. En dit opgegeten op een bankje met uitzicht op het strand. Zeer geslaagd. Toen was et een lang stuk rijden naar het meest noordelijke deel van de oostkust waar je kan komen met een gewone wagen.
Als je een 4x4 had, dan kon je nog verder rijden, maar onze eindbestemming was Cape Tribulation. Ik heb hier veel over gelezen en gehoord. Als je op google dat intikt, krijg je een mooie blauwe zee aan de ene kant te zien en een mooi groen regenwoud aan de andere kant. Dit was absoluut niet in het echt. Alles was grauw, maar alsnog wel iets om van het lijstje af te strepen. Om naar Cape Tribulation te komen, moesten we met een veerboot en een hele smalle kronkelige weg omhoog. We bleven iets te lang daar, want het was donker geworden. Ik reed terug en toen begon het ook nog eens keihard te regenen. Erg gevaarlijk met zo’n oude wagen, maar ook wel weer spannend.

We hadden een hostel geboekt in Port Douglas om daar te verblijven. Het hostel zelf was simpel, we gingen dus maar een paar biertjes doen in een pub. Het was tenslotte de verjaardag van Michael. In de ochtend zijn we vroeg vertrokken om Jip af te zetten bij het vliegveld.

In die week erna heb ik iets gedaan wat ik mezelf beloofd had om nooit meer te doen. Ik heb voor een 2e en zelfs 3e keer gebungeejumpt. Dit was een minder hoge jump dan die ik in Canada gedaan had. Dus minder eng, maar wel veel leuker. De eerste sprong was van een platform met beide voeten langs de rand en springen maar. Dit was een beetje te soft voor mij dus besloot ik nog een jump te doen.

Nu mocht ik van het dak af rennen. Dat is een extra 5 meter en je hebt een harnas. Dus veel meer vrijheid om te rennen. Ik besloot weer terug te gaan, aangezien de sprongen best prijzig waren. De volgende keer als ik ga, ga ik met een bmx bike van het dak.

Maar goed ik vertel weer te veel van de plezier dingen. Nu maar een stukje over mijn stage. Tot nu toe is de stage beter dan eerst. Ik mag mensen aansturen en controleren. Ook zit ik veel achter de receptie zodat ik iedereen ken en kan vragen hoe hun verblijf was. Ook heb ik 2 taken gekregen om uit te zoeken.
1. Ik moet uitzoeken of dit hostel samen moet gaan met het hostel hiernaast. Aangezien beide hostels van dezelfde eigenaar zijn.
2.Een analyse maken waarom onze bezetting in het hostel minder is dan die van de concurrentie en wat we hieraan kunnen verbeteren.

Het is leuk dat ik alle taken kan doen, ze zeggen dat na afloop van mijn stage ik me eigen hostel kan runnen. En het is leuk dat ik alle aspecten zelf kan doen en kan zien. In een groot hotel heb je precies dezelfde aspecten als in een hostel. Ik leer hier om zelfstandig te zijn en ik leer hoe ik een manager moet worden. Veel van school helpt hierbij, maar in de praktijk is het toch iets anders. Ik ben uiteindelijk de verantwoordelijke en dat vind ik het leuke van deze stage om dat door te krijgen.

Dat was het voor nu, maar ik zal snel weer wat van mij laten horen! Doen jullie dat dan ook?

Groeten, Marc